TOHUM ÇİMLENDİRİLMESİNDE YARDIMCI BİLGİLER

1-KAP SEÇİMİ: Tohum çimlendirme viyolleri, tohum çimlendirme poşetleri, plastik bardaklar,tohum miktarına göre 20X60 Balkon saksısı veya meyve sandığı kullanabilirsiniz.

2-ÇİMLENDİRME TOPRAĞI NASIL HAZIRLANIR ?

2 kısım yanmış elenmiş çiftlik gübresi + 1 kısım ince elenmiş dere kumu +1 kısım elenmiş bahçe toprağı homojen olarak karıştırılır. Bunlar bulunamıyorsa Zirai tohum,ilaç satıcılarından veya marketten torf toprağı alınır.Hazır torflarda yeteri kadar bitkiye faydalı vitamin ve mineral olmadığından elenmiş çiftlik gübresi katılması iyi olur.

Hazırladığınız topraktan ektiğiniz tohumların üzerini örtmek için bir miktar ayırınız. Bu ayırdığınız toprağa kapak toprağı denir.

(İsteyenler sitemizdeki “Bitki Besinleri” linkine tıklayarak  Özel Çimlendirme Torfu  ve  Elenmiş Gübre temin edebilir)

3-EKİM :

ÖNCE FİDE YAPILACAK SEBZELER

Domates,Biber, patlıcan , marul, Reyhan gibi küçük tohumlar: Viyollere veya uzun saksılara, sandıklara  15 Cm kalınlığında toprak doldurulur. seyrek serpme şeklinde veya 5 x 5 x 5 aralıkla tohumlar dizilir üzeri  aynı toprakla 2-3 mm kapatılıp hafif bastırılarak havası alınır ve fıs fısla veya yağmurlama şeklinde hafif sulanır. Fazla sulanırsa tohumlar yüzeye çıkar ve toprağa tutunamayıp ölürler. Üzerleri naylonla kapatılarak sera etkisi yaratılır ve çabuk ısınıp çıkmaları sağlanır. Bu arada sık sık toprak nemin kontrol edilmesi gerekmektedir.

Not. Bu arada tohumların isimleri yazılarak karışmaması için işaret konmalıdır.

Tohumlar filizlenip 1-2 Cm olunca üzerindeki naylon alınır ve hava almaları sağlanır.

Bu dönemden sonra sabah bir saat, öğleden sonra bir saat direkt güneş olmamak üzere güneşlenmeleri sağlanır. Bu arada hafif rüzgar olursa iyidir, fidelerin gövdelerinin sağlamlaşması sağlanır. Bu işleme pişkin fide yapma denir.

Fideler ele alınacak  kıvama gelince  toprağı ile birlikte alınarak esas yerlerine dikilir, bu işleme şaşırtma denir.

KARPUZ-KAVUN-SALATALIK- KABAK,LAHANA, KARNABAHAR,BROKOLİ,BÜRÜKSEL LAHANASI,KARA LAHANA,KEREVİZ,KIRMIZI PANCAR,PAZI  GİBİ İRİ TOHUMLAR:

Ekmeden önce bir gece hafif ılık suda bekletilirse daha erken çimlenmeleri sağlanır.

İri gözlü viyollere, Plastik bardaklara, veya çimlendirme poşetlerine  yukarıda belirtilen toprak  doldurularak tohumlar  bir Cm. derine  bir birinden ayrı iki tohum ekilerek yedeklenir  ve sulanır. Üzerleri  şeffaf naylonla kapatılarak sera ortamı yaratılır. Fide boyları 2-3 Cm olunca naylon açılarak hava almaları sağlanır.

Ektiğiniz iki tohumunda çıkması halinde fideler büyüdükten sonra toprak ortadan bıçakla kesilerek fideler birbirinden ayrılır, böylece iki fideniz olmuş olur.

Fide boyları 10-15 Cm olunca  dış ortama esas yerlerine dikilir.

Not. Fideleme işlemini kapalı balkon gibi bir yerde yapıyorsanız ışık kaynağına yakın yerde yapmalısınız, aksi halde fideleriniz devamlı ışığa doğru büyür ve cansızlaşıp devrilebilirler.

DIŞ ORTAMA  DİREKT YERLERİNE EKİLECEK TOHUMLAR:

Mısır, fasulye, bakla, bezelye, bamya, börülce,  Ayçiçeği,Soğan, sarımsak. Patates, yer elması yumrusu,  Bu sebzeler tek tek yerlerine ekilir.

Bu bitkilerin dış ortama ekilebilmeleri için toprak ısısının en az 15-18 dış ortam ısısının 20 derecelere oturması lazımdır. Marmara bölgesi için Mayıs ayı başları gibi…

SERPME OLARAK DİREKT YERLERİNE EKİLECEK TOHUMLAR..

Havuç, Ispanak, Turp (Ekilecek tohum az ise tek tek sıravari ekilmelidir).Roka,  Semizotu,maydanoz,  dereotu, tere serpme olarak ekilir, tırmıkla toprak karıştırılır ve tohumların üzeri bastırılarak yağmurlama şeklinde sulanır.

4-İLK TOHUM EKİMİNDE SULAMA NASIL OLMALIDIR ?

Tohumları ekmeden önce tohum ekeceğiniz yeri (tohum yatağı) bolca sulayınız ve toprağın suyu çekmesini bekleyiniz. Sonra tohumları ekip hafif bastırdıktan sonra tekrar  yağmurlama şeklinde veya  fıs fısla sulayınız.

Tohum çimlendirme aşamasında sulama suyuna %06 (Bir litreye 6 Gr.) Humas (organiktir) koymak çimlenme oranını, süresini ve kalitesini arttırmaktadır.

Not: HÜMİK ASİT–Humas :Bulamayanlar sitemiz ürünler kısmında bulunan “Toprak Düzenleyiciler “linkine tıklayarak  temin edebilirler.

5-EVDE YETİŞTİRDİĞİM  FİDELERİ BAŞKA YERLERE NAKLETMEDEN ÖNCE NE YAPABİLİRİM ?

Fidanlar dışarı çıkarılmadan önce sertleştirilmeli ve nakledilme şoku yaşamamaları için iklime alıştırılmaları gerekir.(Pişkin fide yapma işlemi).Fidanları dışarı ekmeden 1 veya 2 hafta önce gündüz vakti, yağmur ve fazla rüzgar gelmeyecek bir yer bulun ve fidanınızı dışarı çıkartın, akşama doğru, havalar soğumadan önce de fidanlarınızı eve geri alın. Mümkünse fidanlarınızı sertleştirme ve dışarıya alıştırma işlemini don mevsimi geçtikten sonra, hava sıcaklıkları 15 derecenin üzerine çıkınca uygulamaya başlayın. Çok fazla sıcak günlerde 1-2 saat güneşlendirmek yeterlidir.

6- FİDE YAPMAYA NE ZAMAN BAŞLAMALIYIM ?..

Genel kaide olarak Fidelerin dış ortama alınacağı yani şaşırtma yapılacağı tarihten altı hafta geriye gidilerek tohum ekimi yapılır.

Bu işlem bölgelerin özelliklerine göre değişebilir. Örn. Akdeniz ve Ege bölgesi hava sıcaklıkları daha yüksek olduğu için bitki daha hızlı geliştiğinden süre kısa tutulabilir.

Bulunduğunuz bölge ve rakıma göre  ekim tarihini kendiniz belirleyebilirsiniz..

Topraksız Tarım Nedir ?

Topraksız tarım ya da hidroponik tarım, toprak olmadan durgun su kültürü içinde uygulanan bir tarım biçimidir. Bitkiler topraktaki besinlerin yerine bitkinin ihtiyacı olan mineralleri içeren bir besin solüsyonundan faydalanırlar. Bundan dolayı, toprağın tamamında mineral aramak yerine, bitkiler besinleri kolay bir şekilde ve direkt olarak besin solüsyonundan alabilirler. Bitkileri ve bitkilerin kök sistemlerini desteklemek için genellikle kum, turba, vermikülit, perlit, hindistan cevizi, kaya yünü veya genleştirilmiş kil agregası gibi yetiştirme ortamları kullanılır ve bunların kökler etrafındaki nemi tutma olasılıkları yüksektir. Yetiştirme ortamının kendisi bir besin kaynağı değildir. Son yıllarda ülkemizde hidroponik tarımın önemi anlaşılmıştır. Bu tarım yöntemiyle oluşturulmuş sera alanların sayısı giderek artmaktadır. Ayrıca hidroponik tarım, son yıllarda Uzay araştırmalarında da çok sık kullanılan bir yöntem olmuştur. Özellikle Mars, Ay gibi kalıcı insan kolonilerinde yaşayacak olan insanların bu tarımsal yöntem ile sebze ve meyve yetiştirecektir. Hidroponik tarımsal yöntemin ya da bu yöntem ile yetiştirilen ürünlerin, insan sağlığına hiçbir olumsuz yan etkisi bulunmamaktadır.

Hidroponik Tarımın Topraklı Tarıma Karşı Avantajları Nelerdir?

• 
   Bitkiler toprakta olduğundan % 50 daha hızlı büyürler çünkü besin ve suya daha kolay ulaşırlar.
• Tüm yıl boyunca kapalı bir yerde güneş ışığı olmadan ya da yapay ışıklandırma ile ürün yetiştirmek mümkündür.
• Besinler bitkilerin direkt ulaşacağı şekilde mevcuttur ve yetiştirme ortamına ait değildirler.
• Çok az böcek ilacı kullanılır ya da hiç kullanılmaz. Bitkiler hastalıklardan arınmış bir ortamda yetişmeye başlarlar.
• Daha küçük kaplar kullanılabilir, kökler karışmadan büyüyebilirler.
• Bahçe yetiştiriciliğinin mümkün olmadığı yerlerde yetiştiricilik yapmak mümkündür, örneğin toprağın fakir olduğu yerler, kayalık alanlar, hatta balkonlar.
• Suni ışık kullanımıyla kullanmadığınız bir oda ya da garajda bile bir bahçe oluşturmak mümkündür.
• Toprakta yapılan yetiştiriciliğe oranla daha az iş gücüne gerek vardır çünkü kazmaya veya zararlı otları temizlemeye gerek yoktur.
• Aşırı büyüme koşulları üzerindeki kontrolün daha fazla olması bitkiler için mümkün olan en iyi ortamın sağlanmasını kolaylaştırır ve daha iyi kalitede ürün ve tarımsal getiri elde edilmesine neden olur.
• Hidroponik metotlarla yetiştirilen hızlı büyüyen sağlıklı bitkiler zararlılara ve hastalıklara karşı daha dayanıklıdır.
• Ayrıca hidroponik olarak yetiştirilmiş olan meyve ve sebzelerin tatlarındaki gelişmeyi ve görüntüyü de fark edeceksiniz.

Hidroponik Tarım ile Ne Tür Bitkiler Yetiştirebiliriz?

Otsu gövdeye sahip tüm bitkiler. Odunsu gövdeye sahip bitkiler çok yıllı bitkiler olmasından ve çok fazla alan kaplamasından ötürü hidroponik tarımla yetiştirmeyi zorlaştırmaktadır. Kolaylıkla yetiştirebileceğiniz bazı sebze ve meyveler şunlardır; domates, patates, yeşil soğan, havuç, patlıcan, salatalık, kabak, bezelye, fasulye, ıspanak, marul, roka, maydanoz, acı-tatlı biber, dolmalık biber ve brokoli gibi sebzeler, mısır, buğday, şeker pancarı, çay ve pamuk gibi endüstri bitkileri, karpuz, kavun ve çilek gibi meyveler. Hidroponik bahçenizde ayrıca her türlü şifalı bitki, çiçek ve ev bitkisi yetiştirebilirsiniz.

Hidroponik Sistemle Yetişen Bitkiler Organik midir?

Kesinlikle Evet. Eskiden iki yetiştirme metodunun birbiriyle bağdaşmadığının söylenmiş olmasına rağmen, ortak bir paydaları vardır. Hidroponik yetiştiricilik anında ve %100 bulunması gereken besinlere bağlıdır. Kullanılan tohum, besin organik ise ürün organik olacaktır. Piyasada organik malzemelerden yapılmış olan birçok hidroponik besin vardır ve bilim ilerledikçe daha da fazla organik seçenek piyasaya sürülmektedir.

http://www.eziraat.net/ ten alıntıdır...

SU KÜLTÜRÜ (HİDROPONİK)

Üretimin doğrudan besin eriyiklerinde gerçekleştirilmesi  su kültürü(hidroponik) olarak adlandırılır. Bu yöntemde bitki kökleri sadece gerekli mineralleri içeren besin eriyiği ile temas etmektedir.Bu yöntem 3 farklı teknikle uygulanmaktadır.

1 Durgun su kültürü (Static solution culture)

  Durgun su kültürü bilinen en eski topraksız kültür örneğidir.Bu sistemde derinliği 30 cm yi geçmeyen bir tekne,küvet, veya tank kullanılır.Bu teknikte bitki kökleri devamlı olarak gerekli mineralleri içeren besin eriyiği içindedir.Köklerin oksijen gereksinimi çoğunlukla hava pompaları ile sağlanmaktadır.

 2. Akan su kültürü (Continuous flow solution culture)

      Bitki yetiştirme kanallarından besin eriğinin fasılalı veya fasılasız bir şekilde akıtıldığı bir yetiştirme tekniğidir.Kanallardan besin eriği NFT (besleyici film tekniği) de olduğu gibi kök uçlarından birkaç mm veya derin akan su kültüründe olduğu gibi 4-5 cm ve daha fazla derinlikte akıtılabilir.


Besleyici film tekniği ;bitkilerin su,besin maddelerini ve oksijen gereksinimlerini karşılamak için,kök uçları boyunca besin eriğinin yüzeysel bir akış (birkaç mm derinliğinde) halinde akıtılması esasına dayalı oldukça yeni bir su kültürü şeklidir.Besleyici film tekniği,bitkilerin kök sistemlerinin besin solüsyonu akan siyah polietilen kanallar içinde yetiştirildiği basit bir hidroponik sistemdir.Bu sistemin gerçekleştirilebilmesi için;içinde bitki köklerinin geliştiği besin eriyiklerinin akıtıldığı kanallara,besin eriğine ve besin eriğini sisteme veren ve tekrar toplayan borular ve tanklara gereksinim vardır..

3. Aeroponik (Aeroponics) : 

Kelime ‘aero’ (hava) ile ‘ponos’ (işçilik) sözcüklerinden oluşmuş ve de kökeni Yunanca.Kültürü

Sistem yukarıdaki yöntemlerle aynı prensibe dayanıyor. Bir farkla ki, özel bir cihaz buğu ya da sis haline getirdiği besleyici sıvıları kökün bulunduğu bölüme mikro partiküller halinde püskürtüyor. Böylece büyümede kontrollü ortam sağlanırken, bitki besinlerden daha fazla yaralanıyor.

Her iki sistem aslında modern seracılık tekniklerinden ibaret. Her ne kadar ‘aeroponik’ geleneksel tarımda henüz pek bilinmese de bu yöntemle organik kalitede ürünler yetiştirmek mümkün. Bitkinin ‘respirasyon’ (soluma) kapasitesini de artıran yeni tekniğin döllenme sürecini kısalttığı, verimi artırdığı saptanmış.

Aeroponik, ‘hidro-atomizasyon’ olarak bilinen besin taşıyıcı su partiküllerinin eşit dağılımıyla ilgili buluşsal bir yöntem. Bitki köklerine sis buğuları bir ‘zamanlayıcı’ yardımıyla veriliyor.

‘Aeroponik cihazlar’ buğu haline getirilmiş besin çözeltisi sıvının damlacık boyutunu mikro ölçeğe dönüştürüyor ve buna ‘jet sprey yöntemi’ deniyor. Mikro partiküller süspansiyon haline dönüştüğünde havada sürekli asılı kalıyor. Böylece kökler sürekli beslenmiş oluyor.

Bu yöntem hem bitkiyi yormuyor, hem de gereksiz yan kökler oluşmasının önüne geçiliyor.

Kaynak:http://sudatopraksiztarim.com/

TOPRAKSIZ TARIM ŞEKİLLERİ 

• KATI ORTAM (Substrat) KÜLTÜRÜ 

• SU KÜLTÜRÜ 

Durgun su kültürü Tekniği 

Besleyici Film Tekniği(NFT) 

• AEROFONİK

Katı ortam kültürü: 

Ticari olarak tüm dünyada en yaygın olarak kullanılan topraksız tarım yöntemidir. 

Bitkiler besin eriyiklerince zenginleştirilmiş ortamlarda yetiştirilirler. 

•Bu sistemde kökler bir yetiştirme ortamı içinde gelişmektedir. 

•Diğer topraksız kültür uygulamalarına göre daha kolaydır.

[hide]Katı Ortam kültürü şekilleri

YATAK KÜLTÜRÜ:

Yetiştirilecek bitki türüne 

göre boyutları değişir. 

30-120 cm genişlik 

% 1-1.5 eğim

15 -20 cm derinlik

Yataklar değişik materyallerden yapılabilir. 

Toprakta yataklar açılarak 

ortam yerleştirilebilir.

Torba-Paket ve saksı Kültürü :

Değişik boyutlarda torba, paket ve saksıların içine yetiştirme ortamlarının doldurulması şeklinde yapılan yetiştiriciliktir.Katı Ortam Kültüründe Kullanılabilecek Materyaller: 

Organik ortamlar - İnorganik ortamlar 

-Torf-Kum, Çakıl 

-Talaş, Ağaç kabuğu-Perlit 

-Mantar Kompostu-Pomza(Volkanik Tüf) 

-Mısır Koçanı-Kaya yünü 

-Saman-Vermikulit 

-Kokopit-Cam yünü 

-Curuf vb. 

Organik ve inorganik materyaller en uygun yetiştirme ortamını oluşturmak amacıyla karıştırılarak ta kullanılabilirler.

Yetiştirme ortamlarında aranan özellikler : 

• Ucuz ve yerel olmalıdır. 

•İyi bir drenaj ve havalanma sağlamalıdır. 

•Sterilize edildikten sonra biyolojik ve kimyasal olarak bitkiye zarar verecek şekilde bozulmamalıdır. 

•Suda eriyebilen tuz içeriği düşük olmalıdır. 

•pHdeğeri uygun olmalıdır. 

•Fiziksel ve kimyasal olarak homojen olmalı ortamda kullanılması sonucu çabuk bozulmamalıdır. 

•Bitkiye yeterli miktarda su ve besin maddesi tutma özelliğine sahip olmalıdır. 

•Hafif olmalıdır.

Kaynak: http://www.topraksizkultur.com/

KATI ORTAM KÜLTÜRLERİ

Topraksız yetiştiriciliğin bu sisteminde gerekli olan katı veya sert ortam, lokal olarak elde edilen materyallerden oluşur. Seçilen ortam materyallerinin esnek, gevrek, su ve hava tutma kapasitesi iyi ve kolaylıkla drene edilen özellikleri olmalıdır. Bu özelliklere ek olarak toksin maddelerden, hastalık ve zararlılardan oluşan mikroorganizmalardan arındırılmış bitkiler; torba, tekne, saksı, viyol ve benzer biçimlerde kaplara doldurulan organik veya inorganik yapılı substratlara ekilerek veya dikilerek yerleştirilir. Besin çözeltisi belli aralıklarla damlama sulama veya yağmurlama sulama ile bu ortama verilir ve bitkiler su/besin maddelerini substratlardan alır.

1.Kanal Kültürü (Yatak Kültürü)

Yetiştirilecek bitki türüne göre kanal kültürü hazırlanır. Kanallar 15–20 cm derinlik,
30–120 cm genişlik, % 1–1,5 eğiminde ve sera boyuna göre değişen uzunluktadır. Genellikle tek sıra bitki dikimi yapılır; ancak yatak genişliği uzun olursa çift sıra halinde bitki dikimi yapılmalıdır. Yere yatay veya tavana asılı dikey olarak yerleştirilmiş yapılardır.

Yataklar, sera toprağında derince açılmış oyukların plastikle kaplanması ile oluşturulur. Bunun yanında beton, tahta veya metal kontrüksiyon yapı üzerine yerleştirilmiş ve değişik (en fazla plastik) malzemeler kullanılarak oluşturulabilir. Yetiştirme ortamını yer yüzeyinden ayırmak için yatak veya kanallar su geçirmez materyal ile kaplanmalıdır.

Bu yetiştiricilik sisteminde yetiştirme ortamı olarak torf, talaş, Hindistan cevizi tozu, kum veya çakıl, peat, perlit gibi materyaller ve karışımları kullanır. Bitkiler bu yapılar içerisine doldurulmuş katı ortamların kullanılarak damla sulama ile su ve gübre verilmesi ile üretilir. Atık su ise yataklara verilen eğimden faydalanılarak sistemden uzaklaştırılır. Fazla besin çözeltisinin drene olması için yatağın alt kısmına 2,5 cm çaplı delikli borular yerleştirilir. Uzun büyüyen sarılıcı bitkilerden domates, hıyar ve vb. bitkiler meyve ağırlığını taşıyabilmek için desteklenmelidir.

2. Torba Kültürü

Bu sistemde bitkiler herhangi bir agregat ile doldurulmuş torbalara yerleştirilir. Torba kültüründe kullanılan torbalar değişik büyüklük ve renklerde olabilir; ancak daha çok iç kısmı siyah, dış kısmı beyaz torbalar tavsiye edilir.

Torba kültüründe en çok kullanılan ortamlar %60 torf, %20 vermikülit ve %20 perlitten oluşur. Bu karışımlarının pH değeri 5,2-5,6 arasındadır. 

Bu yöntemde bitkilere besin çözeltisi damla sulama yöntemi ile verilir. Burada dikkat edilmesi gereken konu, torbaların yan kısımlarına mutlaka drenaj delikleri açılmalıdır.
Torba kültürü, yatay ve dikey torba kültürü olmak üzere kendi arasında ikiye ayrılır
2.1. Dikey (Asılı) torba kültürü: Bu teknikte yaklaşık 1 m uzunluğunda, silindir şeklinde, dış kısmı beyaz, iç kısmı siyah, UV katkılı, kalın PE torbalar kullanılır. Bu torbaların alt kısmı kapatılarak üst kısmı bağlanır. Torbanın alt kısmına besin çözeltisinin drene olması için delikler açılır. Daha sonra torba, hazırlanmış katı
ortamla doldurulur. Hazırlanan torbalar, besin çözeltisi toplayan kanallar üzerindeki desteklere dikey olarak asılır; bu nedenle de bu tekniğe dikey torba tekniği adı verilmiştir.

Torbalar dikey olarak asıldıktan sonra her bitkinin dikileceği yer + şeklinde kesilir. Eğer fideler ağlı saksılarda yetiştirilmişse saksıları ile birlikte ya da saksılarından çıkarılarak asılı torbalar üzerinde açılan deliklere yerleştirilir. Dikilen bitkiler köklerin gelişinceye kadar düşmemesi için açılan deliklerin iki kenarı birleştirilerek bir tel yardımı ile sıkıştırılır.

Besin çözeltisi, asılı torbanın üst tarafında iç kısma tutturulmuş mikro dağıtıcılara pompalanarak torbanın içine dağıtılır. Besin çözeltisi damlaları katı ortamı ve bitki köklerini ıslatır. Fazla çözelti, asılı torbanın alt kısmında açılan delikler yoluyla alt kısımdaki kanallarda toplanır ve besin çözeltisi stok tankına geri aktarılır.
Torbalar birbirine gölge yapmayacak şekilde yerleştirilmelidir.

Dikey torba tekniğinde torbalar hafif materyallerle dolduruldukları için ağır değildir ve yaklaşık 2 yıl süre ile kullanılabilir. Her torbadaki bitki sayısı, yetiştirilecek bitki sayısına göre değişir. Bu sistem; daha çok yapraklı sebzeler, çilek ve küçük çiçekli bitkiler için uygundur. Besin çözeltisinin dağıtılması için siyah renkli borular kullanmaktadır.

2.2.Yatay torba kültürü: Bu teknikte 1–1,5 m uzunluğunda, dış kısmı beyaz, iç kısmı siyah UV katkılı, polietilen torbalar kullanılır. Torbalara hazırlanan karışımlar doldurulduktan sonra zemin üzerinde yatay olarak uç uca yerleştirilir. Torbalar, arasında yürüme boşlukları olması için aralıklı dizilir.

Torbalar, dikilen ürüne göre çift sıralı olarak da yerleştirilebilir. Torbaların üst yüzeylerine + şeklinde küçük delikler açılır. Saksıda yetiştirilmiş bitkiler bu deliklere dikilir. Her torbaya 2-3 bitki dikilir. Drenajı sağlamak için torbaların her bir alt kenarlarına delikler açılmalıdır.

Her bitki için ana besin kaynağından ayrılan borular ile besin çözeltisi uygulanır. Bitkinin büyüme aşaması ve hava şartlarına bağlı olarak değişik miktarlarda besin çözeltisi uygulanır. Yetiştirme ortamı su veya besin çözeltisi ile tamamen doymuş olmamalıdır; çünkü böyle bir durumda bitki köklerinin oksijen alımı engellenmiş olunur.

Yatay torbalar yerleştirilmeden önce UV’ye dayanıklı beyaz polietilen ile tüm zemin kaplanmalıdır. Polietilenin beyaz kullanılmasındaki amaç güneş ışığının bitkiye yansıtılması içindir. Bu ayrıca fungal hastalıklara neden olan nispi nemi de azaltır. Bu sistemde genellikle uzun boylu bitkiler yetiştirildiğinden desteklenmesi gerekir.

3 Kanal rezervuar yöntemi: 

İskoçya’da geliştirilen bir yöntemdir. Yöntemin esası, perlitin kuvvetli bir kapiler çekim gücüne sahip olmasına dayanır.
Yöntemde perlit torbaları siyah-beyaz plastik örtü üzerine sıra halinde dizilir. Torbaların alt kısmında besin çözeltisi rezervuarı oluşturmak için 3-4 cm’lik yarıklar açılır. Daha sonra polietilen örtü ile sarılan torbalar üst taraftan zımbalanır. Besin çözeltisi rezervuarının seviyesi ile torbalar arasındaki farklılığa engel olmak gerekir. Ayrıca kanal boyunca rezervuar seviyesinin de sürekli sabit tutulması lazımdır. Bunun için de torbalar arasına 4cm x 4 cm x 45 cm boyutlarında takozlar yerleştirilir. Bu yöntemde besin çözeltisi kapilarite ile kök bölgesine yükselir. Perlitin sahip olduğu fiziksel özelikler nedeniyle torba profili boyunca rezervuarın serbest su seviyesinden itibaren ideal hava su dengesi sağlanır. Rezervuarda torbanın profili boyunca perlitin nem içeriği değişiminin fazla olmaması ve sürekli korunabilmesi bu yöntemin en avantajlı tarafıdır.
Kanal rezervuar yöntemi, sulama yönünden üreticilere büyük kolaylık sağlayan bir yöntemdir. Sulama solar radyasyona bağlı olarak günde 2 veya 3 kez rezervuar seviyesini yükseltmek için yapılır. Aşırı sulamaların bitkiler için zararı sistem içinde giderilmektedir.
Kapalı sistem olduğu için su ve gübre kullanımında tasarruf sağlar. Topraksız yetiştiricilik yöntemleri içinde topraktan bu yönteme geçiş çok daha kolay ve ekonomiktir. Diğer yöntemlerde olduğu gibi sulama ve gübreleme ünitelerin kullanımına gerek yoktur 

Kaynak: http://www.topraksizkultur.com/